Het eerste doel dat ik me stelde was een memoryspel. Op de volgende pagina staat een moderne variant in CSS. Het idee is simpel. Zoek door om de beurt omdraaien (in dit geval klikken) 2 gelijke plaatjes bij elkaar. Wie de meeste stelletjes omdraait wint het spel.

Wil je zo'n eenvoudig idee vertalen naar een programma, dan moet je eerst analyseren wat er gebeurt. Zo heb je een geheugen nodig om het speelveld bij te houden. En je hebt een geheugen nodig om de omgedraaide kaartjes van de speler bij te houden. Dan heb je nog een geheugen nodig voor de eigen kaartjes. En om de speler enige kans te geven, moet je als computer niet enkel een 'willekeurig' kaartje omdraaien, je moet ook nog eens ernaast kunnen grijpen, net als een mens.

Drie, vier maanden dag en nacht doorgaan met veel cola en sigaretten (we rookten allemaal nog) zijn niet goed voor een mens. Maar het lukte en het voelde goed! De liefde voor code was geboren.

Grafisch technicus

Ik werd zetter op Berthold TPS6000, het paradepaardje onder de zetmachines. De kwaliteit was 'gestoken scherp', omdat de belichters door stilstaande negatieve letterplaatjes flitsten, in tegenstelling tot de rampestampers die met gecorrigeerde letterbeelden moesten werken. De rotatiebelichting was namelijk zo snel dat de negatieve letterbeelden allemaal 'vlaggetjes' nodig hadden om er normaal uit te komen. Het zijn dit soort details dat ervoor zorgt dat je liefde voor een vak gaat ontwikkelen.